ХИПЕРЛЕКСИЈА И ДИСЛЕКСИЈА КАЈ АУТИЗМОТ: ГАЃАЊЕ НА ПОДВИЖНА ЦЕЛ

 

Емили Л.ВИЛИЈАМС1,

Мануел Ф. КАЗАНОВА2

 

1Одделение за анатомски науки и невро-биологија, Универзитет во Луисвил, Медицински факултет,  Луисвил, Кентаки, САД

2Одделение за психијатрија и науки за однесувањето, Универзитет во Луисвил, Медицински факултет,  Луисвил, Кентаки, САД

 

HYPERLEXIA AND DYSLEXIA IN AUTISM: HITTING A MOVING TARGET

 

Emily L. WILLIAMS1,

Manuel F. CASANOVA2

 

1Department of Anatomical Sciences and Neurobiology, University of Louisville School of Medicine, Louisville, Kentucky,

  USA

2 Department of Psychiatry and Behavioral Sciences, University of Louisville School of Medicine, Louisville, Kentucky,

  USA

 

Примено: 08.06.2012

Прифатено: 16.07.2012

UDK: 616.89-008.434.53-053.2

 

 

 

Recived: 08.06.2012

Accepted: 16.07.2012

Review Article

 

 

 

Апстракт

 

Abstract

 

 

 

Дијагностичката историја на аутизмoт, дис­лек­­сијатa и хиперлексијатa е комплексна. Затоа што овие состојби делат меѓу себе и кон­вер­гентни и дивергентни состојби, важно е да се раз­берат овие врски, особено во случај на ис­тра­жување и на кој начин се ин­тер­пре­ти­раат сту­дии кои поминуваат низ декади со про­мен­ли­ви критериуми. Многу е важно да се син­те­ти­зира што е досега познато за мор­фо­ло­гијата на овие состојби и да се подвлече што е сè уш­те непознато. Аутизмот и дис­лек­сијата, на при­мер, делат антиподни це­ре­брал­ни мор­фо­ло­гии, како што се ми­ни­ко­лум­нарната гус­ти­на, неуро­пол­ната ширина, го­лемината на клет­ки­те, во­лу­менот на корпус калозум, гиралната ком­плекс­ност, гиралната го­лемина и це­ре­брал­ни­от волумен, додека хи­перлексијата не беше проу­чена на овој на­чин, иако таа има многу слич­ности со ау­тиз­мот. Во меѓувреме, флук­туа­цијата   на    кри­те­риу­мите     на     дислексијата низ годините значи дека постарите студии, како што се некои од нај­многу цитираните во пост­модерните ис­тра­жувања, веројатно корис­те­ле хетерогени гру­пи на субјекти за разлика од тоа што ко­рис­тат денешните истражувања за дис­лек­си­ја. Значително збунувачки, овие пос­тари ис­тра­жувања се често основите на ис­тра­жу­ва­ње­то за тековниот животински модел и ге­не­ти­ка. Во заклучок, земајќи ги предвид кон­ти­нуираните промени во критериумите, осо­бе­но оние кои предлагаат промена од „на­ру­шу­ва­ње во читањето“ во поширокото „спе­ци­фично нарушување во учењето“ во состав на DSM-5, ние препорачуваме сепарација на раз­­лични нарушувања во читањето под нив­ни соп­ствени наслови со цел да се про­мо­ви­ра спе­ци­фичноста на дијагнозата и трет­ма­нот, и да се даде подобра поддршка за ис­тра­жу­ва­ње.

 

The diagnostic histories of autism, dyslexia, and hyperlexia are complex. Because these conditions share both convergent and diver­gent properties, it is important to under­stand these relationships, especially in the case of research and how we interpret bodi­es of work which span decades of fluc­tuating criteria. It is also important to syn­the­size what we already know about the morpho­logy of these con­di­tions and pinpoint what we still don’t. Autism and dyslexia, for instance, share antipodal cerebral morpho­logies, such as minicolumnar den­sity, neuropil width, cell size, corpus callo­sal volume, gyral complexity, gyral window size, and cerebral volume, while hyperlexia has not been studied in this fashion, although it sha­res much in common with autism. Mean­while,  the  fluctuation  in  criteria  of  dyslexia over the years, means that older studies, such as some of the most highly cited in post­mortem research, have potentially used more heterogeneous groups of subjects than dys­lexia research typically uses today. Con­sider­ably, these older studies are often the basis of current animal model and genetics research. In conclusion, in consideration of the continued flux in criteria, particularly the proposed change from “Reading Disorder” to the broa­der “Specific Learning Disorder” within the DSM-5, we strongly recommend a separation of the various reading disorders under their own headings to promote specificity of diag­nosis and treatment, and to support better research.

 

 

 

Citation: Williams LE, Casanova FM. Hyperlexia and Dyslexia in Autism: Hitting a Moving Target. J Spec Educ Rehab 2012; 13(3-4):39-54. doi: 10.2478/v10215-011-0024-4

   

 

   

Клучни зборови: ектопија, дисплазија, ми­ни­колумни, неокортекс, кортикогенеза, ги­ра­лен индекс.

 

 

Keywords: ectopia, dysplasia, minicolumn, neocortex, corticogenesis, gyral index.

Адреса за кореспонденција:

Мануел Ф. КАЗАНОВА
Универзитет во Луисвил

Одделение за психијатрија и науки за однесувањето 500 S. Preston St., Bldg 55A, Ste. 217

Луисвил, Кентаки, 40292-1702                                          

тел: +1 (502) 852-4077

E-пошта: m0casa02@louisville.edu

 

Address correspondence to:

Manuel F. CASANOVA

University of Louisville

Department of Psychiatry and Behavioral Sciences

500 S. Preston St., Bldg 55A, Ste. 217

Louisville, Kentucky 40292-1702

Tel: +1 (502) 852-4077

E-mail: m0casa02@louisville.edu

 

Share

Follow Us



FacebookTwitterLinkedinWikiBlogger

Share Us

MySpaceTwitterStumbleuponGoogle BookmarksRedditLinkedInMixxRSS FeedPinterest
 

Journal metrics

Publish with JSER

Indexed in