ВРСНИЧКО ТУТОРСТВО КАКО ИНТЕРВЕНЦИЈА ЗА УЧЕНИЦИ СО АУТИСТИЧЕН СПЕКТАР НА
НАРУШУВАЊЕ: МЕТАСИНТЕЗА

Британи Л. ХОТ¹
Хафад М. АЛРЕШИД²
Харвета Р. ХЕНРИ¹

¹Универзитет „A&M“ во Тексас
²Универзитет во Орегон, САД

PEER TUTORING INTERVENTIONS FOR STUDENT WITH AUTISM SPECTRUM DISORDERS:
A META – SYNTHESIS

Brittany L. HOTT¹
Fahad M. ALRESHEED²
Harvetta R. HENRY¹

1Texas A&M University - Commerce
2University of Oregon, USA

Примено: 17. 12. 2013
Прифатено: 13. 02. 2014
УДК 364-787.7:616.896-053.2(73)

Recived: 17.12.2013
Accepted: 13.12.2014
Review article

Вовед

Introduction

Аутистичниот спектар на нарушување е доживотна попреченост што влијае на повеќе функционални полиња, вклучувајќи ги јазикот, социјалниот и емоционалниот развој (1). Затоа се потребни квалитетни интервенции како поддршка на образовните потфати. Во Актот според кој ниедно дете не треба да се стави на заден план од 2011 година, 111 пати се спомнува „научно базирано истражување“ коешто го дефинира како истражување што користи строги, систематски и објективни процедури за да се добијат веродостојни и валидни резултати (2). Во претходните десет години, концептот опишан со комбинација на термините истражување, емпириско, или научно со базирано, поддржано или прифатливо, а се однесува на третмани, практики, инструкции или интервенции, стана распространет во психологијата, образованието, медицината и во други хуманистички професии што даваат услуги (3). Значајно е важните одлуки за интервенцијата да се засноваат на практика базирана на докази, а не на убедувања и мислења (4).
Врсничкото туторство е една од интервенциите што и е базирана на докази во полето на посебното образование. Пошироко сфатено, врсничкото туторство се дефинира како стратегија за посредство на врсниците којашто вклучува заедничка работа на учениците при вежбање на академските или бихејвиоралните вештини (5, 6). Во потесна смисла, врсничкото туторство е интервенција што опфаќа другарски однос на учениците, поврзување на учениците со високи постигнувања со учениците со пониски постигнувања или со оние на слично ниво при структуирани академски сесии (7). Најчесто употребуваниот модел на врсничко туторство вклучува: (а) широко прифатено туторство од врсници во одделенијата што опфаќа систематски одбрани ученици според способностите, следејќи ја високо структуираната процедура; (б) вкрстената возраст при врсничко туторство вклучува групирање на постарите ученици коишто ги подучуваат помладите; (в) стратегијата за помош во учењето од врсник е модифицирана интервенција на врсничко туторство во рамките на одделението што вклучува групирање на учениците според слични способности, којашто користи осмислена процедура за преглед на постигнувањата; (г) реципрочното врсничко туторство опфаќа два или повеќе ученика што си ги менуваат улогите на тутор и ученик; и (д) туторството на иста возраст опфаќа ученици на иста возраст коишто работат заедно при прегледување на материјалот (8). Стратегијата за кооперативно учење главно опфаќа ученици што работат во групи и следат структуирана процедура за исполнување на зададената задача (8). Две процедури се идентификувани како истражувачко базирани во рамките на општите образовни поставки, кооперативно учење и петте систематски варијации на туторство (9).
Емпириската литература го поддржува врсничкото туторство како интервенција во училницата во општото образование. Сепак, многу малку се знае за ефектите од овие техники за учениците со АСН. Целта на ова истражување е да се процени дали туторствата од врсници како интервенции се ефикасни при подобрувањето на социјалната интеракција и академските постигнувања на децата со АСН во Соединетите Држави. Беа поставени следниве истражувачки прашања:
1.           Кои се севкупните ефекти од интервенцијата врсничко туторство во академските и социјалните перформанси на децата со аутизам?
2.           Дали ефектите од врсничкото туторство се разликуваат според околностите, учениците и одделенијата?
3.           Дали ефектите од врсничкото туторство се различни меѓу оние кај коишто се интервенирало?

Autism Spectrum Disorder (ASD) is a lifelong disability that affects multiple areas of functioning including language, social, and emotional development (1).  Therefore, quality interventions are needed to support educational endeavors.  The No Child Left Behind Act of 2001 mentions “scientifically based research” 111 times and defines it as a research that uses strict, systematic, and objective procedures to obtain reliable and valid results (2).  Over the past ten years, the concept described by combinations of the terms research- empirically- or scientifically - with based, supported or validated applied to treatments, practices, instruction or interventions has become widespread in psychology, education, medicine, and other human service professions (3).  It is beneficial to base important decisions about intervention on evidence - based practices rather than on beliefs and opinions (4).
Peer tutoring is one intervention that is gaining an evidence base in the special education field.  Peer tutoring is loosely defined as a peer - mediated strategy that involves students working together to practice academic or behavioral skills (5, 6).  More specifically, peer tutoring is an intervention that consists of student partnerships, linking high achieving students with lower achieving students or those of similar level in structured academic sessions (7).  The most frequently used peer tutoring models include: (a) class wide peer tutoring which involves systematically dividing students by ability following highly structured procedures, (b) cross age peer tutoring involves pairing older students who serve as tutors to younger students; (c) Peer Assisted Learning strategies is a modified class wide peer tutoring intervention that involves pairing students of similar ability who will use scripted procedures to review assignments, (d) reciprocal peer tutoring involves two or more students alternating between acting as a tutor and tutee; and (e) same age tutoring involves students who are the same age working together to review content material (8).  Cooperative learning strategies generally involve students working in a group following structured procedures to complete a task (8). Two procedures have been identified as research - based within general education settings, cooperative learning and five systematic tutoring variations (9).
Empirical literature supports the use of peer tutoring interventions in general education classrooms.  However, little is known about the effectiveness of these techniques for students with ASD.  The purpose of this study was to evaluate whether peer tutoring interventions are effective in improving the social interaction and the academic performance of children with ASD in the United States. The following research questions were addressed:
1.   What are the overall effects of peer tutoring interventions in the academic and social performance of children with autism?
2.   Do the effects of peer tutoring interventions differ across settings, students, and grades?
3.   Do the effects of peer tutoring interventions differ across interveners?

Методологија

Method

Беше спроведен сеопфатен преглед на литературата фокусирајќи се на користењето на врсничкото туторство кај деца со аутистичен спектар на нарушување (АСН). Употребени беа следниве бази на податоци: (а) Educational Resources Information Center (ERIC), (б) PsycINFO, (в) ProQuest Education Journals, (г) Education Research Complete, (д) Academic Search Complete, (ѓ) Wiley Online Library, (е) Taylor & Francis Online, (ж) Sage Journals Online, (з) ScienceDirect, и (ѕ) SpringerLink.
Беа комбинирани следниве поими за пребарување: аутизам, аутистичен спектар на нарушување, АСН, развој на первазивни нарушувања, ПРН, аутист*, тутор*, врсник, врсничко туторство, туторство во група врсници, врсник на врсник, олеснување на врсниците, инструкции за врсниците, образование на врсници, подучување од врсници, обука од врсници, обучувач на врсници, интеракција на врсниците, колаборативно учење, социјален, социјална интеракција, социјална интервенција, социјално однесување, академско и академски перформанси. Дополнително, беше спроведено пребарување на претходните истражувања, беше искористена листата на референци од секое истражување пронајдено во базата на податоци за да се пронајдат дополнителни истражувања коишто не беа најдени при почетното пребарување на базата на податоци. На крај, беше извршено мануелно пребарување на списанијата Focus on Autism and Other Developmental Disabilities, Journal of Autism and Developmental Disorders, Exceptional Children, и Journal of Applied Behavior Analysis.
Написите што ги пресретнаа критериумите за инклузија на истражувањето, беа кодирани со користење на систематски сет од правила и процедури. Беше анализирана секоја корисна графа во одбраното истражување за да се утврди процентот на податоците што не се поклопуваат со Microsoft Excel. Споменатиот процент беше пресметан со пребројување на поените од податоците за третман коишто ги надминале највисоките основни податочни поени, а потоа овој број се дели со вкупниот број на податочни поени во фазата на третман (10, 11). Опсегот на резултати од процентите на податоците што не се преклопуваат е од 0% до 100%. Процентот на податоците што не се преклопуваат ако е помал од 50%, посочува на неверодостоен третман, 50% - 70% посочува на дискутабилна ефикасност, 70 - 90% укажува на релативно ефикасен третман, а 90% или повеќе високо ефикасен третман (10, 12).  Веродостојноста на проценките беше пресметана за сите варијабли во кодирана листа, делејќи го вкупниот број потврдни одговори со вкупниот број потврдни одговори плус негативните одговори и потоа се множи со 100 (3).

A comprehensive review of the literature focusing on the use of peer tutoring with children with Autism Spectrum Disorder (ASD) was conducted.  The following databases were utilized: (a) Educational Resources Information Center (ERIC), (b) PsycINFO, (c) ProQuest Education Journals, (d) Education Research Complete, (e) Academic Search Complete, (f) Wiley Online Library, (g) Taylor & Francis Online, (h) Sage Journals Online, (i) ScienceDirect, and (j) SpringerLink.
Search terms included combinations of: autism, Autism Spectrum Disorder, ASD, pervasive developmental disorder, PDD, autis*, tutor*, peer, peer tutor, peer tutoring, peer group tutoring, peer to peer, peer facilitating, peer instruction, peer education, peer teaching, peer training, peer trainer, peer support, peer interaction, collaborative learning, social, social interaction, social initiation, social intervention, social behavior, academic, and academic performance.  Additionally, an ancestral search of studies using the reference lists of each study located through the databases was conducted in order to locate additional studies that were not found by the initial database search.  Finally, manual searches of the journals Focus on Autism and Other Developmental Disabilities, Journal of Autism and Developmental Disorders, Exceptional Children, and Journal of Applied Behavior Analysis were completed.
Articles meeting study inclusion criteria were coded utilizing a systematic set of rules and procedures.  Each usable graph in the selected studies was analyzed to determine the Percent of NonOverlapping Data (PND) using Microsoft Excel.  PND was calculated by counting the number of treatment data points that exceeded the highest baseline data point and dividing this number by the total number of data points in the treatment phase (10, 11).  PND scores range from 0% to 100%.  A PND of less than 50% reflects unreliable treatment, 50%-70% reflects questionable effectiveness, 70% - 90% reflects a fairly effective treatment and 90% or greater reflects a highly effective treatment (10, 12).  Inter - ratter reliability was calculated for all variables in the coding sheet by dividing the total number of agreements by the total number of agreements plus disagreements and multiplying by 100 (13).

Резултати

Results

Почетното пребарување даде 517 статии. Повеќето од статиите не беа земени в предвид зашто не беа дизајнирани за еден предмет, не го вклучуваа врсничкото туторство како интервенција, учесниците не беа деца или не беа дијагностицирани со аутизам. По исклучувањето на ирелевантните статии, селекцијата обезбеди 460 статии. Многу од нив (N = 316) се дуплираа и беа исклучени. На крајот беа избрани 144. По завршувањето на почетната проверка, 123 статии не ги опфаќаа критериумите за селекција и беа отфрлени. Повеќето од нив не содржеа доволно податоци и графикони, некои се однесуваа на истражувања извршени со возрасни, некои не беа дизајнирани за еден предмет, а некои опфаќаа голем број деца. 17-те статии избрани за ова истражување беа објавени од 1989 до 2012 година. Повеќето студии вклучени во оваа метасинтеза беа објавени последните пет години.   
Р-1: Какви се севкупните ефекти од врсничкото туторство за академските и социјалните перформанси на децата со аутизам? Беше пресметан процентот на податоците што не се преклопуваат за секое истражување. Средната вредност (М = 77.94, опсег = 26.83 до 100) покажува дека врсничкото туторство како интервенција е релативно ефикасно (12). Сепак, некои интервенции беа поефикасни од другите. Со вкупен процент на податоци што не се преклопуваат од 65.50%, оваа синтеза упатува на дискутабилна ефикасност на врсничкото туторство како интервенција за социјалното однесување на поединци со АСН (12). Меѓу истражувањата со висок процент на податоци што не се преклопуваат, има две статии што се однесуваат на академските вештини коишто сугерираат дека врсничкото туторство може да биде поефикасно за академските отколку за социјалните вештини. Со вкупен процент (PND) од 90.41%, оваа синтеза посочува дека врсничкото туторство е високо ефикасен третман за академските перформанси. Поддршката за оваа интервенција беше дадена во 9 од 17 истражувања. Сепак, во сите истражувања се содржеше оваа поддршка. Во табелата 1 се дадени средните вредности на процентите (PND) за истражувањата што ги проценуваат социјалните перформанси.

The initial search resulted in 517 articles.  The majority of articles were excluded because they were not single - subject designs, they did not include peer tutoring as an intervention, the participants were not children, or the participants were not diagnosed with autism. After excluding the irrelevant articles, the selection provided 460 articles. Many of the articles (N = 316) were duplicates and they were also excluded. The resulting number of selected articles was 144. After this initial inspection was completed, 123 articles did not meet the selection criteria and were excluded. The majority did not contain enough data and graphs, some were studies conducted with adults, some were not single - subject designs, and some included a large number of target children. The 17 articles that were selected in this study were published from 1989 to 2012.  The majority of the studies included in this meta - synthesis were published within the last five years.
R-1: What are the overall effects of peer tutoring interventions in the academic and social performance of children with Autism?  PND was calculated for each study.  The mean PND (M = 77.95, range = 26.83 to 100) suggested that peer tutoring interventions were fairly effective (12).However, some interventions were more effective than others.  With an overall PND of 65.50%, this synthesis indicates questionable effectiveness for peer tutoring interventions on the social behavioural outcomes in individuals with ASD (12).  Among the studies with a high PND there were two studies that targeted academic skills, which suggests that peer tutoring might be more effective when targeting academic skills than social skills. With an overall PND of 90.41%, this synthesis indicates that peer tutoring interventions on academic performance is a highly effective treatment. Maintenance of the interventions was reported in only 9 of the 17 selected studies. However, maintenance effects were consistent across studies. Table 1 includes the mean PND for studies evaluating social performance.

Табела 1. Ефектите од врсничкото туторство на социјалните перформанси

Table 1.  Effects of Peer-Tutoring Interventions on Social Performance

Интервенциите вклучуваат пет категории на врсничко туторство. Повеќето истражувања беа спроведени во училишта со примена на моделот на врсничко туторство на иста возраст. Спроведените истражувања во училиштата покажуваат PND од 67.98%, што дава дискутабилен ефект. Единственото истражување спроведено дома покажува PND од 64%, што исто така покажува дискутабилен ефект.  
Резултатите од врсничкото туторство на иста возраст даваат средна вредност на PND од 67.41%, што значи дискутабилна ефикасност. Врсничкото туторство меѓу различна возраст е употребено во три истражувања, а резултатите даваат PND од 70.28%, што укажува на релативно ефикасен третман. Само во едно истражување беа употребени  стратегијата за помош во учењето од врсник (PALS- Peer-Assisted Learning Strategies) и реципрочното врсничко туторство, по што резултатот за PND беше 43.56%, што укажува на неверодостоен третман. Во две истражувања беше користено врсничкото туторство во рамките на целото одделение, а резултатот за PND беше 92.91%, што укажува на високо ефикасен третман. Во табелата 3 се дадени условите и моделите што се користеле во истражувањата.

The interventions included five categories of peer tutoring.  The majority of studies were conducted in schools using the same - age peer tutoring model.  The interventions implemented in schools show a PND of 67.98%, which reflects a questionable effect. The only study implemented at home showed a PND of 64%, which also reflects a questionable effect.
Same - age peer tutoring resulted in a mean PND of 67.41%, which shows a questionable effect. Cross - Age Peer Tutoring was used in three studies and resulted in a PND of 70.28%, which reflects a fairly effective treatment. PALS and Reciprocal Peer Tutoring were used in only one study and resulted in a PND of 43.56%, which reflects an unreliable treatment. Class - Wide Peer Tutoring was used in two studies and resulted in a PND of 92.91%, which reflects a highly effective treatment.  See Table 3 for a summary of settings and models used across studies.

Табела 3. Услови и модели на интервенција

Table 3. Intervention Setting and Model

Р-2: Дали ефектите од врсничкото туторство се разликуваат според условите, учениците и одделенијата? Процентот на истражувањата за секоја категорија е пресметан за учениците на кои се однесуваат, учесници што имаат потреба од интервенција. 17 истражувања претежно беа извршени во училишта и вклучуваат вкупно 192 учесника, со просек од 9.14 учесници по истражување. Поголемиот дел од учесниците беа момчиња со аутизам во основно училиште. 
Во пет истражувања се вклучени деца на предучилишна возраст, а PND за ефикасноста на третманот е 71.07%. Девет истражувања опфаќаат деца на училишна возраст во основно образование и  процентот за PND изнесува 70.37%. Двата процента укажуваат на релативно ефикасен третман. Процентот за PND е понизок за повозрасните ученици во две истражувања. Во овој случај PND за ефикасност на третманот е 58.41%, што укажува на дискутабилна ефикасност. Во едно истражување е употребена комбинација од ученици од различни одделенија. PND за ова истражување е 57.77%, што исто така укажува на дискутабилна ефикасност.
Во две истражувања се вклучени само девојчиња. PND во овие истражувања е 49.02%, што укажува на неверодостоен третман. Дванаест истражувања опфаќаат само момчиња. PND во нив е 70.21%, што укажува на релативно ефикасен третман. Во три истражувања има комбинација на половите. PND е 74.25%, што укажува на релативно ефикасен третман.
Повеќето од истражувањата (N = 13) беа изведени со деца дијагностицирани со аутизам. Ефикасноста на интервенцијата за нив е PND од 69.33%, што укажува на дискутабилна ефикасност. Едно истражување е спроведено со ученици дијагностицирани со ПРН (Pervasive Developmental Disorders [PDD]). PND во овие истражувања е 45.61%, што укажува на неверодостоен третман. Во три истражувања се опфатени ученици со комбинирани пречки. PND во овие истражувања е 70.21%, што укажува на релативно ефикасен третман.
Во однос на возраста на интервенција, 6 истражувања опфаќаат деца на предучилишна возраст, а PND за ефикасност на третманот е 68.86%. Овој процент укажува на дискутабилна ефикасност. Во девет истражувања се вклучени деца на училишна возраст од основно образование, а PND е 70.37%. Овој процент укажува на релативно ефикасен третман. PND е понизок за децата во средно образование, коишто се опфатени во 2 истражувања. Во овој случај PND за ефикасност на третманот е 58.41%, што укажува на дискутабилна ефикасност.
Слично на заклучоците што се однесуваат на полот на испитаниците, три истражувања опфаќаат само девојчиња. PND  за овие истражувања е 61.29%, што укажува на дискутабилен третман. Две истражувања опфаќаат само момчиња. PND е 70.44%, што укажува на релативно ефикасен третман. Комбинација на полот има во дванаесет истражувања. PND е 69.88%, што укажува на дискутабилна ефикасност. Во табелата 4 е прикажан збирот на карактеристиките на испитаниците.

R-2: Do the effects of peer tutoring interventions differ across settings, students, and grades?  The percentage of studies in each category was calculated for target students, participants in need of an intervention.  The 17 studies were mostly conducted in school settings and included a total of 192 participants, with a mean of 9.14 participants per study.  The majority of participants were elementary school males with autism. 
Five studies included preschool - aged children and the PND for effectiveness of the treatment was 71.07%. Nine studies employed elementary - aged children and the PND was 70.37%. Both percentages reflect a fairly effective treatment. The PND was lower for older students in two studies. In this case the PND for the effectiveness of treatment was 58.41%, which shows questionable effectiveness. One study used a combination of students from different grade levels. The PND percentage for this study was 57.77%, which shows questionable effectiveness as well.
Two studies employed only female target children. The PND for these studies was 49.02%, which reflects an unreliable treatment. Twelve studies used only male target children. The PND was 70.21%, which reflects a fairly effective treatment. A combination of genders was used in three studies. The PND was 74.25%, which reflects a fairly effective treatment.
The majority of studies (N = 13) were implemented with children diagnosed with autism. The effectiveness of the interventions for these children was a PND of 69.33%, which reflects a questionable effect. One study was implemented with students diagnosed with PDD. The PND for these studies was 45.61%, which reflects an unreliable treatment. Three studies employed students with a combination of diagnoses. The PND for these studies was 70.21%, which reflects a fairly effective treatment.
Regarding the age of interveners, 6 studies employed preschool - aged children and the PND for effectiveness of treatment was 68.86%. This percentage indicates questionable effectiveness. Nine studies employed elementary - aged children and the PND was 70.37%. This percentage reflects a fairly effective treatment. The PND was lower for children in secondary school used in 2 studies. In this case the PND for the effectiveness of treatment was 58.41%, which shows questionable effectiveness.
Similar to the findings regarding the gender of the target children, three studies employed only female interveners. The PND for these studies was 61.29%, which reflects a questionable treatment. Two studies used only male target children. The PND was 70.44%, which reflects a fairly effective treatment. A combination of genders was used in twelve studies. The PND was 69.88%, which reflects questionable effectiveness.  Table 4 presents a summary of participant characteristics.

Табела 4. Дескриптивни податоци на карактеристиките на испитаниците

Table 4. Descriptive Data of Target Children Characteristics

Р-3: Дали ефектите од врсничкото туторство се разликуваат кај различни ученици кај кои е изведена оваа интервенција? Беше даден извештај за процентот меѓу нивоата на одделенијата, полот и односите. Вршителите на интервенцијата беа врснички тутори. Во повеќето истражувања беше употребен односот меѓу испитаниците, училишните другарчиња. Четиринаесет такви истражувања покажаа  PND  од 68.03%, што укажува на дискутабилна ефикасност. Во две истражувања беа опфатени ученици од други одделенија. PND во овие истражувања изнесува 76.54%. Овој PND укажува на релативно ефикасен третман. Само едно истражување опфаќа браќа или сестри како вршители на интервенцијата. PND е 57.77%, што укажува на дискутабилна ефикасност.
Поголемиот дел од истражувањата опфаќаат училишни другарчиња во текот на училишниот ден за да ја имплементираат интервенцијата врсничко туторство. Без разлика на информациите за развојот, авторите обезбедија ограничени информации за демографските карактеристики, како што се етничка/расна идентификација, семеен контекст и социоекономско ниво. Во табелата 5 се прикажани дескриптивни податоци за карактеристиките на вршителите на интервенцијата.

R-3 Do the effects of peer tutoring interventions differ across interveners? Percentages across grade levels, gender, and relationships were reported.  Interveners served as peer tutors. The relationship of the interveners to the target children, classmates were used in the majority of the studies. Fourteen such studies showed a PND of 68.03%, which reflects questionable effectiveness. In two studies students from other classrooms were used. The PND of these studies was 76.54%. This PND reflects a fairly effective treatment. Only one study used siblings as interveners. The PND was 57.77%, showing questionable effectiveness.
The majority of the studies used classmates during the school day to implement the peer tutoring intervention. Aside from developmental information, the authors provided limited information about other demographics, such as ethnic / racial identification, family context, and socioeconomic level. Table 5 presents the descriptive data of interventionists’ characteristics.

Табела 5. Карактеристики на вршителите на интервенцијата

Table 5.Interventionists Characteristics

Citation: Hott LB, Alsresheed MF, Henry RH. Peer Tutoring Interventions for Student with Autism Spectrum Disorders: a Meta – Synthesis. J Spec Educ Rehab 2014; 15(1-2):109-121. doi: 10.2478/JSER-2014-0007

Литература / References

1. Matson JL, Kozlowski AM. The increasing prevalence of Autism Spectrum Disorders. Research in Autism Spectrum Disorders 2011;5(1),418-425.
2. Jenson WR, Clark E, Kircher JC, Kristjansson SD. Statistical reform: Evidence-based practice, meta-analyses, and single subject designs. Psychology in the Schools 2007;44:483- 494.
3. Regan KS, Michaud KM. Best practices to support student behavior. Beyond Behavior 2011;20(2):40-47.
4. Mesibov GB, Shea V. Evidence-based practices and autism. Autism 2007;15(1):114–133.
5. Calhoon MB, Al Otaiba S, Cihak D, King A, Avalos A. Effects of a peer-mediated program on reading skill acquisition for two-way bilingual first-grade classrooms. Learning Disabilities Quarterly 2007;30:169-185.
6. Vasquez E, Slocum TA. Evaluation of synchronous online tutoring for students at risk of reading failure. Exceptional Children 2012;78:221-235.
7. Access Center. Using peer tutoring to facilitate access. [cited 2013 Dec 24] Retrieved from http://www.k8accesscenter.org/training_resources/
8. Hott BL, Walker JD, Sahni J. Peer tutoring. [cited 2014 Feb 8] Retrieved from http://www.cldinternational.org/PDF/PeerTutoring.pdf
9. Heron TE, Villareal DM, Yao M, Christianson RJ, Heron KM. Peer tutoring systems: Applications in classroom and specialized environment. Reading and Writing Quarterly 2006;22(1):27–45.
10. Scruggs TE, Mastropieri MA, Casto G. The quantitative synthesis of single-subject research: Methodology and validation. Remedial and Special Education 1987;8:24–33.
11. Parker RI, Vannest KJ, Davis JL. Effect size in single case research: A review of nine nonoverlapping techniques. Behavior Modification 2001;35:303-22.
12. Schlosser RW, Lee DL, Wendt О. Applications of the percentage of non-overlapping data (PND) in systematic reviews and meta-analyses: A systematic review of reporting characteristics. Evidenced-based Communication Assessment and Intervention 2002;2(3):163-187.
13. Kazdin AE. Single-case research designs: Methods for clinical and applied settings. New York: Oxford University Press; 2011.
14. Banda DR, Hart SL. Increasing peer‐to‐peer social skills through direct instruction of two elementary school girls with autism. Journal of Research in Special Educational Needs 2010;10(2):124-132.
15. Betz A, Higbee TS, & Reagon KA. Using joint activity schedules to promote peer engagement in preschoolers with autism. Journal of Applied Behavior Analysis 2008;41(2): 237.
16. Ganz JB, Heath AK, Lund EM, Camargo SP, Rispoli MJ, Boles M, Plaisance L. Effects of peer-mediated implementation of visual scripts in middle school. Behavior Modification 2012;36(3):378-398.
17. Garfinkle AN, Schwartz IS. Peer imitation increasing social interactions in children with autism and other developmental disabilities in inclusive preschool classrooms. Topics in Early Childhood Special Education 2002;22(1):26-38.
18. Harper C, Symon JB, Frea WD. Recess is time-in: Using peers to improve social skills of children with autism. Journal of Autism and Developmental Disorders 2008;38(5):815-826.

19. Harrell L, Kamps D, Kravits T. The effects of peer networks on social—communicative behaviors for students with autism. Focus on Autism and Other Developmental Disabilities 1997;12(4):241-256.
20. Kamps DM, Dugan E, Potucek J, Collins A. Effects of cross-age peer tutoring networks among students with autism and general education students. Journal of Behavioral Education 1999;9(2):97-115.
21. Laushey KM, & Heflin LJ. Enhancing social skills of kindergarten children with autism through the training of multiple peers as tutors. Journal of Autism and Developmental Disorders 2000;30(3):183-193.
22. Oppenheim-Leaf ML, Leaf JB, Dozier C, Sheldon JB, Sherman JA. Teaching typically developing children to promote social play with their siblings with autism. Research in Autism Spectrum Disorders 2012;6(2):777-791.
23. Owen-DeSchryver JS, Carr EG, Cale SI, Blakeley-Smith A. Promoting social interactions between students with autism spectrum disorders and their peers in inclusive school settings. Focus on Autism and Other Developmental Disabilities 2008;23(1):15-28.
24. Petursdottir AL, McComas J, McMaster K, Horner K. The effects of scripted peer tutoring and programming common stimuli on social interactions of a student with autism spectrum disorder. Journal of Applied Behavior Analysis 2007;40(2):353.
25. Schmidt C, Stichter JP. The use of peer-mediated interventions to promote the generalization of social competence for adolescents with high-functioning autism and Asperger's Syndrome. Exceptionality 2002;20(2):94-113.
26. Thiemann KS, Goldstein H. Effects of peer training and written text cueing on social communication of school-age children with pervasive developmental disorder. Journal of Speech, Language and Hearing Research 2004;47(1):126.
27. Trembath D, Balandin S, Togher L, Stancliffe RJ. Peer-mediated teaching and augmentative and alternative communication for preschool-aged children with autism. Journal of Intellectual and Developmental Disability 2009;34(2);173-186.
28. Trottier N, Kamp L, Mirenda P. Effects of peer-mediated instruction to teach use of speech-generating devices to students with autism in social game routines. Augmentative and Alternative Communication 2009; 27(1):26-39.
29. Dugan E, Kamps D, Leonard B. Effects of cooperative learning groups during social studies for students with autism and fourth-grade peers. Journal of Applied Behavior Analysis 1995;28(2):175.
30. Kamps D, Locke P, Delquadri J, Hall V. Increasing academic skills of students with autism using fifth grade peers as tutors. Education and Treatment of Children 1989;12(1):38-51.
31. Prelock PA. Autism spectrum disorders: Issues in assessment and intervention. Austin,TX: Pro-Ed Publishers; 2006.
32. Smith DD, Tyler NC. Introduction to special education: Making a difference (7th ed.). Columbus, OH: Pearson/Merrill; 2006.